رابطه تاب آوری و اختلالات روانی در جوانان مجرم زندان مرکزی شیراز

چکیده زمینه و هدف: سلامت روانشناختی زندانیان و ارائه خدمات روانشناختی به آن ها توجه فراوانی را از سوی متخصصان به خود جلب کرده است. پژوهش ها نشان می دهند که شیوع اختلالات روانی در زندانیان و تاب آوری پایین که یکی از عوامل مرتبط با بیماری های روانی است، در زندانیان بیش از جمعیت عادی مشاهده می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین شیوع اختلالات روانی و بررسی رابطه تاب آوری و اختلالات روانی در زندانیان مرد انجام گرفته است. روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش مقطعی شامل کلیه زندانیان مرد بند جوانان زندان عادل آباد شیراز بود که 140 نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از مقیاس تاب آوری بزرگسالان و چک لیست نشانگان روانی استفاده شد. داده ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شدند. یافته ها: با توجه به نتایج مشاهده شده درصد قابل توجهی از زندانیان نشانگان اختلالات روانی را نشان دادند. همچنین 1/97 درصد از آزمودنی ها تاب آوری پایینی را نشان دادند. نتایج تحلیل رگرسیون خطی نیز نشان داد به جز فوبی و پارانویا، تاب آوری توانست به طور معنی داری نمره مجموع این مقیاس و خرده مقیاس های آن را پیش بینی کند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده شیوع بالای نشانگان بیماری های روانی و تاب آوری پایین در زندانیان بود. یافته های این پژوهش ضرورت ارائه خدمات روانی اجتماعی به زندانیان را خاطرنشان می سازد. همچنین توجه به تاب آوری به عنوان یکی از عوامل زمینه ساز بروز بیماری های روانی ضروری به نظر می رسد. واژگان کلیدی: تاب آوری، اختلالات روانی، زندان وصول مقاله :11/10/90 اصلاحیه نهایی:15/1/91 پذیرش:14/2/91